یکی از مزایای استفاده از سیستمهای انتقال دیجیتال، استفاده همزمان چند سرویس از یک کانال انتقال مشترک است. البته این مزیت در سیستمهای آنالوگ نیز هست ولی چون ماهیت ادغام سرویسها از نوع FDM است، صرفه جویی های لازم و استفاده بهینه در پهنای باند فرکانسی که یکی از پارامترهای گرانقیمت در مخابرات است صورت نخواهد پذیرفت.
در سیستمهای انتقال دیجیتال دو نوع عمده از ادغام زمانی شناخته شده که هرکدام ویژگیهای خاص دارند
SDH
SDH یا Synchronous Digital Hierarchy ، به معنای شبکه سلسله مراتبی دیجیتال همزمان می باشد. به زبان ساده SDH عبارت است از نوعی استاندارد مالتی پلکسینگ که بر روی فیبر نوری انجام می گیرد.
PDH
سرعت ارسال مبنا در PDHبرابر با ۲٫۰۴۸ Mbit/sاست که در بر گیرنده سی کانال صحبت ۶۴ Kbit/s می باشد و بعنوان سیگنال E1شناخته شده است. از ادغام چهار سیگنال E1به سیگنال مرتبه دوم E2و از ادغام چهار سیگنال E2به سیگنال مرتبه سوم E3و از ادغام چهار سیگنال E3به سیگنال مرتبه چهارم E4دسترسی پیدا می کنیم. شکل) (۶خلاصه ای از نرخ بیتها و رده های مختلف سیگنالهای ارسالی را در سیستمهای PDHبر طبق استانداردهای جهانی مخابرات نشان می
دهد. لازم به یادآوری است که سیستمهای PDHفقط در سطوح E1همزمان هستند